Bakı 
ABŞ dövlət katibi Marko Rubio ilə Fransanın xarici işlər naziri Jan-Noel Barronun telefon danışığında Azərbaycan-Ermənistan sülh prosesinin əsas gündəm mövzularından biri kimi yer alması, Qərbin regiondakı təşəbbüslərdə paralel deyil, koordinasiyalı şəkildə hərəkət etməyə çalışdığını göstərir. Bu, xüsusilə son aylarda Vaşinqton və Parisin ayrı-ayrı platformalarda vasitəçilik cəhdlərindən sonra diqqətçəkən addımdır.
Müzakirələrin yalnız ikitərəfli deyil, həm də Qəzza böhranı, Rusiya-Ukrayna müharibəsi, Sudandakı qarşıdurma və İranın nüvə proqramı kimi geniş qlobal mövzuları əhatə etməsi, ABŞ və Fransanın xarici siyasətdə çoxşaxəli koordinasiyasının nümunəsi kimi çıxış edir. Cənubi Qafqaz məsələsinin bu kontekstdə yer alması, regionun Qərb üçün strateji əhəmiyyətini bir daha təsdiqləyir.
Geosiyasi planda bu koordinasiya iki mühüm mesaj verir. Birincisi, ABŞ və Fransa Ermənistan-Azərbaycan danışıqlarında vahid Qərb mövqeyi formalaşdırmaq niyyətindədir. Bu, vasitəçilik prosesində daha güclü diplomatik çəkini təmin edə bilər. İkincisi, Moskvanın uzun illər dominant olduğu sülh platformasına alternativ yaratmaqla, Rusiya təsirini balanslaşdırmaq hədəfi ön plana çıxır.
Ermənistanın son dövrlər Qərbə meyillənməsi, Parisin açıq dəstəyi və Vaşinqtonun intensiv diplomatik təması fonunda, bu koordinasiyanın prosesin gələcək dinamikasına təsiri əhəmiyyətli ola bilər. Azərbaycanın isə balans siyasəti yürüdərək həm Qərb, həm də Rusiya platformalarında iştirak etməsi, Bakının diplomatik manevr imkanlarını geniş saxlayır.
Yekun olaraq, ABŞ-Fransa koordinasiyası qısamüddətli perspektivdə yekun sülh sazişinə gətirib çıxarmasa da, danışıqların beynəlxalq legitimliyini və tərəflər üzərində diplomatik təzyiq gücünü artırır. Bu, sülh prosesini daha çox Qərb nəzarətində saxlamağa yönəlmiş strateji addım kimi qiymətləndirilə bilər.
Züriyə Qarayeva
