Bakı 
Təbii ki, Avropa bizə lazımdı, mədəni, iqtisadi əlaqələrimizi genişləndirməliyik. Avropadan çox şey öyrənməliyik, amma ikiüzlülüyü yox.
Atatürkün məşhur bir kəlamı var. Bir dəfə xarici ölkələrin dövlət və hökumət başçılarına ziyafət verirmiş. Qəhvə gətirən qarson məclisdəkiləri görüb gözü böyüyür və çaşır, yıxılır, qəhvə dağılır.
Atatürk yaxınlaşır qarsona, əlindən tutub yerdən qaldırır. Və bu səhnəyə ironiya ilə baxan avropalılara üzünü tutub deyir:
- Mən bu millətə hər şey öyrətdim, bircə nökərçilikdən başqa.
İndi avropalılar bir çox şey tələb edə bilər, amma ikiüzlülüyə, kiminsə qarşısında əyilməyə, nökərçilik eləməyə məcbur edə bilməz.
Amma bir məsələni düz deyirlər. Doğrudan da Azərbaycan insan haqlarını pozur. Əfqanıstanı bombalayır, İraqı, Suriyanı darmadağın edir, Yəməni raket atəşinə tutur. Demokratiya adı altında Rusiya ilə Ukraynanı savaşdırır, İraqın prezidenti Səddam Hüseyni tutub asır, Liviyanı parçalamaq cəhənnəm, hələ prezidenti Müəmmər Qəddafini günün-günorta çağı üsyançılara verib öldürdür, Tayvanı Çinə qarşı qaldırır, Nigeriyada, Efiopiyada vətəndaş müharibəsi salır. Afrikadan Avropaya qaçmaq istəyən köçkünlərin mindikləri gəmiləri, qayıqları vurub batırır. Fransada hökumətin səhv siyasətinə etiraz edən insanları atla tapdalayır, polis dəyənəyinin altına salır. Meksika ilə Amerikanın sərhədində 6 metr hündürlüyündə hasar çəkir.
Adam qorxmaya rəhmətlik Şamil Qurbanovun söylədiyi kimi deyə ki:
- Avropa Şurası da qudurub, Makron da, Avropa İttifaqının prezidenti Mişel də.
Amma neyləyim, yetim oğlanam.
Yadıma Qulam Məmmədlinin Naxçıvanla bağlı bir xatirəsi düşdü.
Deməli, rəhmətlik Qulam müəllim gedir Naxçıvana, ateizmlə bağlı mühazirə oxuyur. Mühazirəni qurtarandan sonra zaldan bir gənc oğlan qalxır və soruşur:
- Kimə arxayın olub deyirsən ki, Allah yoxdur.
Qulam Məmmədli:
- İki yüz otuz milyonluq Sovet xalqına.
Gənc oğlan:
- Sən iki yüz otuz milyonluq Sovet xalqına arxalanıb deyirsən Allah yoxdur, indi bu zalda dördcə nəfər qalxıb dayansın mənim arxamda iki gözünü bir deşikdən çıxarıb sübut edim ki, Allah var.
İndi mənim də arxamda, naxçıvanlı gəncin sözü olmasın, dördcə nəfər dostum dursa mən də qorxmaram.
Ah zalım dostlar, zalım qardaşlar...
